Gedicht onder een blauwe maan

Een paar dagen geleden sprak iemand me over de 'blauwe maan' die nu aanwezig zou zijn. Ik had er nog nooit van gehoord... sommige mensen zijn hier gevoelig aan en hebben hierdoor bijvoorbeeld slaapproblemen.
Wat is nu eigenlijk zo'n blauwe maan?
Als er 2 keer in dezelfde maand een volle maan optreedt, wordt de tweede volle maan een blauwe maan genoemd.

En ja, slaapproblemen die zijn goed aanwezig.😪...Een tijdje geleden heb ik rond 3 u 's ochtends mijn gekend 'atoma'schriftje genomen en wat gedachten beginnen opschrijven.
Het leuke is dat als je datzelfde verhaal overdag leest het heel anders is. Ik heb er nog wat aan zitten knutselen maar 't resultaat is wel speciaal.

Ik deel het met mijn tocht- en lotgenoten. 😏


--------------------------------------------------------

- Ik was 45 en ontmoette jou, eerlijk… eigenlijk niet geheel onverwacht.
Iets in mij had je precies al voelen aankomen.

Mijn leven was prima, het ging goed maar toen jij kwam veranderde alles. Vanaf nu moest ik rekening met je houden.

Je maakte me bang en beperkte me…. Maar ok, we horen bij elkaar. 
Ik zocht je op en trachtte je te begrijpen, ik was precies vergeten wie ik was en jij dwong me opnieuw te beginnen.
Ik ging verder, samen met jou, maar op mijn manier. Ik maakte het je moeilijk, koos voor extra gezonde voeding,  geestelijke rust, meer beweging...

Er was een leven, 6 jaar lang. Ik zocht en vond hulp. Je hebt me veel geleerd maar je maakte het me steeds moeilijker… steeds meer moest ik rekening met je houden.

Andere leken dit niet altijd te begrijpen. "Jij was de vijand, het monster en moest ten allen tijde bestreden worden." Ik zag het anders.
Maar meer en meer begon je levensbedreigend te worden… je was op weg mij te doden.

Ik heb afscheid van je moeten nemen… we deelden hetzelfde lichaam, dezelfde organen.
Ondanks alles ( er zijn nog steeds veel zaken die ik niet begrijp) haat ik jou niet.

Het was behoorlijk complex jou te verwijderen… ik heb nog last en pijn maar ’t gaat steeds beter.

Zijn we nu definitief los van elkaar? En kan ik verder zonder jou ?




Reacties

  1. Mooi geschreven , mooie illustratie! grts vanuit FR. S en G

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Prachtig gedicht Manu! En fijn te horen dat het steeds beter met je gaat!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Die blauwe maan heeft bij mij ook voor de nodige ophef gezorgd maar tezamen hebben wij nu die storm doorstaan. Een eenzaam gevecht tot uiteindelijke aanvaarding heeft me veel bijgeleerd om met veel pijnen en beperkingen verder van het Leven te mogen genieten. Andere poorten zijn nu opengegaan waarbij ik nu de keuze heb om ze te openen of dicht te slaan. Ik ben ook sterker geworden door al die tegenslagen en er zijn nog altijd onbeantwoorde vragen die mijn verdere levenspad steeds zullen blijven kruisen. Dan nog zal ik nooit berusten en blijven strijden om mijn vele lotgenoten een groot hart onder de riem te kunnen steken met als boodschap, dat ondanks vele tegenslagen het nog altijd de moeite blijft om te geloven dat niets onoverkomelijk is. Vanuit eigen levenservaring zal ik nooit toegeven aan het 'beest' dat ons leven zomaar mag aanvallen en proberen al wat mooi is te vernietigen. Want ik weet dat er altijd mensen zullen zijn die met ons het beste voorhebben en alle dagen op zoek zijn naar mogelijkheden om voor zieken te zorgen met alle middelen en veel geduld. Onze taak is het om dankbaar te zijn met wat we nog wel kunnen en te bidden dat wij nooit alleen zullen moeten vechten maar samen de weg te effenen naar aanvaarding en geluk. Enorm bedankt voor je mooie gedicht, het heeft mij diep geraakt.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Bedankt voor een mooie toevoeging Monody..., mooi en wijs geschreven. Thanks!

      Verwijderen
  4. Dankjewel voor jullie positieve reacties op deze blog.
    Maar ook zeker nog eens dank aan zij die mij steeds 'gewoon' mailen omdat ze niet graag hun reactie gepost zien :-) .

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten