De tussentijdse periodes van controle (active surveillance) zijn zeer stressvol en zijn steeds een angstige periode. Deze begint psychisch al weken voor dat de eigenlijke testen nog maar moeten beginnen.
Ik betrapte me er afgelopen week op dat ik heel zenuwachtig 's morgens vroeg mijn autosleutels nergens vond... waar lagen ze ?...ik had ze in mijn hand.
Je gedachten zijn al bij de resultaten van de onderzoeken nog voor ze eigenlijk starten.
-En dan gebeurt er iets wat totaal onverwacht is.
Mijn gevecht heeft er voor gezorgd dat ik 6 jaar lang redelijk stabiele tumorwaarden kon voorleggen. Weliswaar veel te hoge waarden maar stabiel.
Vandaag belde mijn huisarts de nieuwe PSA waarden al door. Het was of een bulldozer over mij reed. PSA-waarde is verdriedubbeld !!!
Een mokerslag in een absoluut oneerlijk gevecht, onbegrijpelijk en zeer zeer ingewikkeld.
Of de tumor is doorgeschoten...???...wat het ook moge betekenen. Het lijkt of mijn inspanningen, levensstijl van afgelopen jaren in één klap van 't tafel worden geveegd.
Psa is voor 't moment nog nooit zo hoog geweest...zelfs niet 6 jaar geleden toen een gans team van urologen mij zéér sterk aanbeveelde me zo snel als mogelijk te laten opereren met de DaVinchi robot.
-Volgende week worden alle resultaten met mijn uro(onco)loog besproken. De marge die ik afgelopen jaren heb kunnen opbouwen is in het niets verdwenen...neen, het is nu eigenlijk veel erger dan het ooit geweest is.
Momenteel heerst er angst en heel veel twijfel... er is op korte tijd iets heel erg mis aan 't gaan.
Hoe ik mij vandaag voel?... fysiek zeer goed. Laatste 6 maanden ben ik met zoveel zaken tegelijk bezig en geniet van alles. Als er gevochten moet worden sta ik klaar.
Psychisch is dit echter een klap die zorgt voor een bijzondere vermoeidheid. Een vermoeidheid waar ik ook naar tracht te luisteren door tijd voor mezelf te nemen. En ook tijd voor de mensen om mij. Ook zij hebben het hier heel moeilijk mee.
Er komt een heel ingewikkelde periode aan...
“It Ain’t How Hard You Hit…It’s How Hard You Can Get Hit and Keep Moving Forward. It's About How Much You Can Take And Keep Moving Forward!”
― Sylvester Stallone, Rocky Balboa
Ik betrapte me er afgelopen week op dat ik heel zenuwachtig 's morgens vroeg mijn autosleutels nergens vond... waar lagen ze ?...ik had ze in mijn hand.
Je gedachten zijn al bij de resultaten van de onderzoeken nog voor ze eigenlijk starten.
-En dan gebeurt er iets wat totaal onverwacht is.
Mijn gevecht heeft er voor gezorgd dat ik 6 jaar lang redelijk stabiele tumorwaarden kon voorleggen. Weliswaar veel te hoge waarden maar stabiel.
Vandaag belde mijn huisarts de nieuwe PSA waarden al door. Het was of een bulldozer over mij reed. PSA-waarde is verdriedubbeld !!!
Een mokerslag in een absoluut oneerlijk gevecht, onbegrijpelijk en zeer zeer ingewikkeld.
Of de tumor is doorgeschoten...???...wat het ook moge betekenen. Het lijkt of mijn inspanningen, levensstijl van afgelopen jaren in één klap van 't tafel worden geveegd.
Psa is voor 't moment nog nooit zo hoog geweest...zelfs niet 6 jaar geleden toen een gans team van urologen mij zéér sterk aanbeveelde me zo snel als mogelijk te laten opereren met de DaVinchi robot.
-Volgende week worden alle resultaten met mijn uro(onco)loog besproken. De marge die ik afgelopen jaren heb kunnen opbouwen is in het niets verdwenen...neen, het is nu eigenlijk veel erger dan het ooit geweest is.
Momenteel heerst er angst en heel veel twijfel... er is op korte tijd iets heel erg mis aan 't gaan.
Hoe ik mij vandaag voel?... fysiek zeer goed. Laatste 6 maanden ben ik met zoveel zaken tegelijk bezig en geniet van alles. Als er gevochten moet worden sta ik klaar.
Psychisch is dit echter een klap die zorgt voor een bijzondere vermoeidheid. Een vermoeidheid waar ik ook naar tracht te luisteren door tijd voor mezelf te nemen. En ook tijd voor de mensen om mij. Ook zij hebben het hier heel moeilijk mee.
Er komt een heel ingewikkelde periode aan...
“It Ain’t How Hard You Hit…It’s How Hard You Can Get Hit and Keep Moving Forward. It's About How Much You Can Take And Keep Moving Forward!”
― Sylvester Stallone, Rocky Balboa
samen komen we er wel uit we steunen je door dik en dun je kan altijd op ons rekenen we houden heel veel van je. Je familie
BeantwoordenVerwijderen