ACT

In het UZA kreeg ik info over een Act-cursus die doorging in een ander Antwerps ziekenhuis. Het was een cursus van 8 sessies die doorging elke dinsdagnamiddag.
Act staat voor ‘Acceptance Commitment Therapy’ of zoals het hier sympathiek vertaald werd: "Samen terug in ‘ACT’ie na kanker."
Het is een cursus met kankerlotgenoten, we waren met 12 en het werd gegeven door 2 fantastisch gedreven psychologen met veel ervaring in deze materie.

Maar wat is Act nu eigenlijk en hoe kan het helpen na, of tijdens, kanker? Awel, dat is behoorlijk moeilijk uit te leggen 😏? De keren dat ik dit tegen andere (niet kankerpatiënten) trachtte uit te leggen werd niet altijd positief onthaald… zweverige zaken (?) en of ik mijn tijd niet terug beter in andere zaken, mensen en werk zou steken…
Het is inderdaad een cursus die heel wat van je vraagt, er is huiswerk, je moet je echt inzetten en het is soms ook erg emotioneel belastend.
Wat is Act nu…? Wel, Act helpt je om een bewuster en waardevol leven te gaan leiden, het omgaan met onaangename gevoelens en te gaan focussen wat echt belangrijk voor je is. Het is eigenlijk leren om meer bewust om te gaan met het leven.
Het is absoluut niets zweverig, gewoon ‘down to earth’.
In de cursus leerden we onze waarden van ’t leven ontdekken… maar wat zijn waarden nu eigenlijk? Gezond leven bijvoorbeeld? (sport in je leven?)
Maar algauw zie je de ongemakken die er bij komen kijken… je hebt er net te weinig tijd voor, je bent net te vermoeid, het komt nu net even niet goed uit,… in Act spreken ze dan van de zogenaamde monsters op je pad. Al te vaak kiezen we in ’t leven de weg van vermijding. (veelal excuses om toch nog maar eens even te zondigen met vet of suikerrijk eten, of niet te gaan sporten omdat we te moe zijn,…)
De monsters zorgen ervoor dat we op korte termijn ons wel even goed voelen (toch maar even dat stuk chocolade nemen, of voor de televisie kiezen in plaats van te gaan sporten) maar op langere termijn voelt dit uiteraard niet goed aan. (tenzij we voor vermijding blijven kiezen...)
Je leert dit te herkennen en te analyseren… er wordt veel gebruik gemaakt van metaforen en er wordt regelmatig in kleine groepjes gewerkt. Je gaat bijvoorbeeld ook een stappenplan opmaken... als oefening moet je bijvoorbeeld de tekst op je grafsteen schrijven bekeken vanuit het perspectief van de overledene. (Als het goed is, staat dan daar heel kernkrachtig wie je graag zou zijn in 't leven 😏)
Mindfulness oefeningen komen wekelijks aan bod.

Na (en tijdens) kanker ga je met alles behoorlijk diep, je zelfvertrouwen krijgt heel rake klappen, je geloof in ’t leven wankelt, er is het gevoel alleen te zijn, er is die constante angst en er speelt ook voor velen het financiële aspect…
Het kostte me persoonlijk behoorlijk wat effort om deze cursus te volbrengen maar het is het absoluut zeker waard. Mij heeft het zeker geholpen en ik kan het iedereen heel zeker aanbevelen!

Krijg je de kans, zeker doen!



Reacties

  1. Wederom een interessant artikel. Blij dat je dit wil delen.
    Dikke pluim!
    S&G

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten